“Engelli Kadınların Hak Temelli Mücadele Adımları” projesi kapsamında düzenlenen çalıştayda deneyim aktarımlarıyla engelli kadınların yaşadıkları çifte ayrımcılığa dikkat çekildi.
Engelli Kadın Derneği tarafından Çağdaş Görmeyenler Derneği’nin ortaklığıyla yürütülen “Engelli Kadınların Hak Temelli Mücadele Adımları” projesi kapsamında 26-27-28 Ekim 2013 tarihleri arasında Antalya’da bir çalıştay düzenlendi. Türkiye’nin farklı illerinden gelen Mor Çatı’nın da aralarında bulunduğu kadın ve engelli örgütlerinden kadınların yanı sıra akademisyen ve gazeteci kadınların da katıldığı çalıştayda kadınların hem “kadın” hem de “engelli” olmaları üzerinden yaşadıkları çifte ayrımcılığa karşı örgütlenmenin yolları konuşuldu.
“Engelli Kadınların Hak Temelli Mücadele Adımları” projesi kapsamında düzenlenen çalıştayda deneyim aktarımlarıyla engelli kadınların yaşadıkları çifte ayrımcılığa dikkat çekildi.
Engelli Kadın Derneği tarafından Çağdaş Görmeyenler Derneği’nin ortaklığıyla yürütülen “Engelli Kadınların Hak Temelli Mücadele Adımları” projesi kapsamında 26-27-28 Ekim 2013 tarihleri arasında Antalya’da bir çalıştay düzenlendi. Türkiye’nin farklı illerinden gelen Mor Çatı’nın da aralarında bulunduğu kadın ve engelli örgütlerinden kadınların yanı sıra akademisyen ve gazeteci kadınların da katıldığı çalıştayda kadınların hem “kadın” hem de “engelli” olmaları üzerinden yaşadıkları çifte ayrımcılığa karşı örgütlenmenin yolları konuşuldu.
Devlet İstatistik Enstitüsü’nce açıklanan 2002 yılı verilerine göre Türkiye’de engelli kadınların % 92’si iş gücüne dahil değilken bu oran engelli erkeklerde %58’lere geriliyor. Engelli kadınların yüzde 51’i okuma yazma bilmiyor, bu oran engelli erkeklerin iki katı. Engelli kadınların % 62’si sosyal güvenlik sistemi için de olsa da sadece % 16’sı kendi adına.
Atölyelerdeki deneyim paylaşımlarında da kadınların toplumsal cinsiyet eşitsizliğini besleyen normlardan ve uygulamalardan engelsiz kadınlara nazaran daha yoğun bir şekilde etkilendikleri ortaya kondu. Kadınlar yaşadıkları kapatılma ve izolasyonun getirdiği güçsüzleşme ve öz güven kaybını örgütlenme sürecinde nasıl aştıklarını, mevcut karma örgütlenmelerde kadın olarak yaşadıkları ayrımcılıklara ilişkin bir mücadele yürütemediklerini dile getirdiler.
Atölyelerde ve tartışmalarda öne çıkan bir diğer konu, kadın hareketinin engelli kadınların bu mücadeleye dahil olması için zemin açmadığı, engelli kadınların da bu alanı talep etmediği yönündeki eleştirilerdi. Engelli kadınların kadın hakları temelli örgütlenme mücadelesi sürecinde kadın örgütlenmelerinin deneyimine ve dayanışmasına ihtiyaçları olduğunun vurgulandığı çalıştay, uzun soluklu bir mücadele için önemli bir başlangıç olarak değerlendirildi.